تبدیل کد به کد منبع، که به عنوان ترجمه کد به کد منبع یا ترنسپایل نیز شناخته می‌شود، فرایند تبدیل کد منبع نوشته شده در یک زبان برنامه‌نویسی به کد منبع معادل در زبان برنامه‌نویسی دیگر است. مبدل‌های مبتنی بر قواعد از قوانین از پیش تعریف شده استفاده می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که ترجمه به دقت انجام می‌شود و این امر آن‌ها را به انتخابی قابل اعتماد برای بسیاری از سازمان‌ها که به دنبال مدرن‌سازی پایگاه‌های کد خود هستند، تبدیل می‌کند.
بسیاری از سازمان‌ها به زبان‌های برنامه‌نویسی یا فریم‌ورک‌های قدیمی وابسته هستند. یک مبدل مبتنی بر قواعد به مهاجرت سیستماتیک به زبان‌های مدرن کمک می‌کند و عملکرد و قابلیت نگهداری را بهبود می‌بخشد در حالی که خطرات مرتبط با ترجمه دستی را به حداقل می‌رساند.
توسعه‌دهندگان اغلب نیاز دارند که نرم‌افزار در پلتفرم‌ها یا محیط‌های مختلف کار کند. مبدل‌های مبتنی بر قواعد می‌توانند اطمینان حاصل کنند که برنامه‌ها هنگام ترجمه بین سیستم‌های مختلف، عملکرد مورد نظر خود را حفظ می‌کنند.
با اعمال قوانین به‌خوبی تعریف شده برای ترجمه کد، مبدل‌های مبتنی بر قواعد می‌توانند زمان و تلاش توسعه‌دهندگان را صرفه‌جویی کنند و به آن‌ها اجازه دهند تا بر روی پیاده‌سازی ویژگی‌های جدید تمرکز کنند به جای اینکه کدهای موجود را دوباره بنویسند.
تبدیل کد قدیمی به یک زبان یا فریم‌ورک به‌روزتر با استفاده از رویکرد مبتنی بر قواعد به حل بدهی فنی کمک می‌کند و فرآیندهای توسعه و نگهداری آینده را ساده‌تر می‌کند.
ترجمه کد به کد منبع شامل رویکردهای مختلفی است که برای برآورده کردن نیازها و زمینه‌های خاص در توسعه نرم‌افزار طراحی شده‌اند. درک این تنوع‌ها می‌تواند به توسعه‌دهندگان کمک کند تا مؤثرترین روش را برای نیازهای ترجمه خود انتخاب کنند و اطمینان حاصل کنند که مهاجرت و مدرن‌سازی کد به‌خوبی انجام می‌شود.
تبدیل مبتنی بر قواعد به مجموعه‌ای از قوانین از پیش تعریف شده متکی است که تعیین می‌کند عناصر کد منبع چگونه باید به زبان هدف تبدیل شوند. این رویکرد نتایج سازگار و قابل پیش‌بینی را تضمین می‌کند.
این روش شامل نگاشت هم نحو و هم معنا از زبان منبع به ساختارهای معادل در زبان هدف است. این امر اطمینان می‌دهد که منطق کد اصلی در طول فرآیند تبدیل حفظ می‌شود.
توسعه‌دهندگان اغلب الگوهای تبدیلی ایجاد می‌کنند که نحوه تبدیل ساختارهای خاص کد را مشخص می‌کند. این الگوها می‌توانند به‌طور سیستماتیک برای ساده‌سازی فرآیند ترجمه و اطمینان از اینکه سناریوهای رایج به‌طور مؤثر مدیریت می‌شوند، اعمال شوند.
در حالی که تبدیل مبتنی بر قواعد بخش زیادی از فرآیند را خودکار می‌کند، ممکن است تنظیمات دستی هنوز برای رسیدگی به موارد خاص یا جزئیات خاص زبان‌های منبع و هدف لازم باشد. این ترکیب خودکارسازی و مداخله دستی می‌تواند دقت تبدیل را افزایش دهد.
این رویکرد اجازه می‌دهد تا بخش‌هایی از پایگاه کد به‌طور تدریجی تبدیل شوند و قوانین به بخش‌های کوچکتر در یک زمان اعمال شوند. این روش در پروژه‌های بزرگ که بازسازی کامل امکان‌پذیر نیست، مفید است.
مبدل‌های مبتنی بر قواعد اغلب شامل مستندات و یادداشت‌های جامع در کد تبدیل شده هستند. این عمل به توسعه‌دهندگان در درک فرآیند تبدیل کمک می‌کند و نگهداری کد ترجمه شده را تسهیل می‌کند.
برخی از مبدل‌های مبتنی بر قواعد می‌توانند برای دامنه‌های خاص کاربردی، مانند توسعه وب یا محاسبات علمی، سفارشی شوند. این سفارشی‌سازی می‌تواند شامل بهینه‌سازی‌ها و ویژگی‌هایی باشد که مرتبط با نیازهای منحصر به فرد آن دامنه است.